Epilogue

[Tiff's Side]

DEATH ANNiVERSARY

Alicia Tiffany C. Marfil

Feb. 14, 1993 - March 23, 2009

Haaaaaays. One year nako dito sa purgatory. Masaya naman ako kasi ngayon na yung time na makakapasok na ako sa Heaven. WEE! ang saya saya ko! Makikita ko na si Papa God. <3 Family, friends and relatives yung dumalo dun sa puntod ko. 1 year na pala akong wala sa tabi ni Ralph in personally. pero, lagi ko siyang binabantay kahit hindi niya ako nakikita. Parang nagkaroon ng reunion ngayon Death Anniversary ko. nagpray muna sila tapos nagkainan. picture taking at kung anu-ano pa! 2nd year college na pala sila sa pasukan. Medicine ang kinuhang course ni Ralph para daw maligtas niya daw ang mga maysakit. sabi niya, kaya ayun. subsob sa pag-aaral. nagpapakabookworm ata yun e. Haha!

Oh well, eto yung mga news sa aking mga FRiENDS! :))

Si Best Maxy at si A.L.? Hindi kayo maniniwala! Nagpropose sa Department Store sa SM! WAAA! Actually, nanunuod ako sa kanila nun. Tumitili kami nun ni Mean! Kakilegs kasi!! Anong sagot ni Best? "Yes. I do. I will marry you." WAAA! talon kami ng talon nun. yung mga tao nandun pinipicturan sila. Grabe, ang saya saya ko para sa bestfriend ko! And I'm proud of her! :D 

Si Dennis? Sila na ni Ashley. Dun na nga silang dalawa nag-aaral sa Canada. parehas silang course na Accountant. Hilig daw kasi nila Math. Whew, samantalang ako. HATE na HATE! HAHA! Bumisita lang sila dito para magbakasyon tsaka para din daw sakin. ehem ehem. :))

Si Best Neal? Tsaka si Sab? NAKO! yung dalawang yan! sila na ulit. tinaggap na ng parents ni Neal si Sab. Kaya ayun, tuwang tuwa yung dalawa. Haaaays. Sayang, hindi ko naayos yung problema nila. Nagpromise pa man din ako kay Sab na ako na gagawa ng paraan para tanggapin siya. pero ang bilis talaga ng panahon. Sab is taking up Law. bongga! 10 years yan. while si Best Neal.. PiLOTO?! shocking pero astig. gusto daw niya maging piloto para dadalhin daw niya si Sab sa Europe at maglilibot sila. Cool.

Remember kuya Lawrence? my first past? yea, may bago na siya. sabi ko naman sa sarili ko na buti naman. kasama nga niya e. ang ganda niya! infarenes! nandun nga siya sa puntod ko right now kasama gf niya. "hoy Tiff. ikaw ah! di ka nagsasabi. siya nga pala, si Kris. Gf ko." wow. nice name! Kris. :D "thank you sa lahat na binigay mo. see yah!" tapos nagsalute siya. haaaays. nakakamiss. kung buhay pa ko, hindi ganto ang mangyayari.

isa isa silang umalis. pagabi na din e. naiwan nalang ang tropa. nagdasal sila, pano ko nalaman? naririnig ko e kahit in silence. nararamdaman ko. actually nakatago kami ni Mean sa isang puno. tapos nakasilip kung ano ang nangyayari. as if naman kung nakikita nila kami! HAHA!

umalis na din sila Maxy, Sab, Dennis basta lahat sila. Naiwan nalang si Ralph. unting unti pumapatak yung ulan. "umaambon na." "oo nga e, tara na." umalis kami ni Mean. gusto ko pa ngang maiwan kasi gusto ko makita si Ralph hanggang sa dulo. yung dalawa niyang kamay nasa bulsa. i wonder kung bakit? simula nung nawala nako, nagkaganyan na yan e. haaaaays. look forward nga sabi ni Mean. pero bakit hindi ko kayang mapigilan tumingin patalikod? tsk naman. eto na yung time. makakapasok na din ako sa Heaven. pero bakit ngayon, umaatras nako? hindi pa ba ako handa? "tara na. it's already open. just for you." ngumite ako kay Mean. matagal ko nang gustong makapasok dito. lumapit kami dun sa Tree of Life. nagsnap si Mean nasa Heaven na agad kami.

"WOW.." sa lahat ng nakita ko sa purgatory. naging speechless ako. i can't explain it. "its beautiful.." "of course it is! it's HEAVEN!" tapos nagtatalon talon si Mean sa tuwa. ako nakatayo pa din. hindi pako kuntento. hindi pa. "anong problema? maganda di ba? magiging masaya na tayo! WE'RE FREE!" tapos bumulong ako sa sarili ko..

"Almost.. but not quite.."

tumalikod ako tapos umalis ako dun. babalik ako. sasabihin ko na sa kanya lahat lahat ng gusto kong sabihin. nakarating din ako sa puntod ko, buti nalang at nandun pa siya.. bigla siyang umalis. hinabol ko, "RALPH! WAiT! TEKA LANG! HiNTAYiN MO KO!" lumingon si Ralph dun sa pwesto ko. "tss. wala na siya di ba? guni-guni ko lang to. oo, guni-guni lang." "hindi. totoo to. ako to, si Tiff!" humarap siya sakin. parang hinahanap niya ako. lumapit ako sa kanya. at niyakap ko siya ng mahigpit. "Tiff?" "oo, ako nga." kumalas ako sa pagkayakap ko sa kanya. "nakikita mo ba ako?" "oo. hindi ako makapaniwala. nananaginip ba ako?" hindi. hindi ka nananaginip. 

"i'm sorry Ralph. Kung iniwan agad kita. wag kang mag-alala, lagi ko siyang kasama.." 
"sino?" tumingin ako sa taas. at nandun na nga si Mean. 
"look up." tumingin din siya sa taas. nakita niya si Mean. hinawakan niya yung pisngi ko. 

"sabi ko na nga ba e. pagmasaya ka masaya din ako. wag kang malungkot ha? ayokong masasaktan ka." "hindi.. ako ang nagsaktan sayo. di ba sainabi ko sayo? dapat hindi mo nalang ako minahal. at pinabayaan mo nalang dapat ako na ako nalang ang nagmahala sayo! para hindi ka masasaktan. dapat ako nalang.."

"wag kang magsalita ng ganyan. mahal kita, mahal mo ko. mahal natin ang isa't-isa. hanggang dulo ah? hintayin mo ko.."

"oo, hihintayin kita.. basta nandun lang ako. pero, Ralph?"

"ano yun?"

"actually, pwede ka naman maghanap ng iba e.."

"ha? hindi ako maghahanap ng iba! ikaw lang talaga ang laman ng puso ko. kahit anong mangyari, you'll always be in my heart.." wow. natats ako dun. niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit. 

"ehem. ang cheesy niyo ah! inggit ako. AMP!" tsk. etong babaeng to, selosa. tinawag ko tapos naggroup hug kami. nagkatingingan kami ni Ralph. si Mean, lumayo. HAHA. para daw may space. tssss. ECHOS! ngumite ako kay Ralph, bago ako umalis at tuluyan pumuntang Heaven. isa nalang ang gusto kong magawa..

"kiss me.."

+++

I think this is the end. Ralph kiss me on the lips. which is my first and last. <3 I already clear things before going to Heaven. I'm still waiting for Ralph. hindi ko naman siya minamadali e. just enjoy life. any second, minute, hour, day, week, month, year, time.. you can leave our love one. naging mahirap siyang tanggapin. pero kailangan, just like Mean said. "Don't look back, just look forward!" pano ka makakamove on right? naging masaya ako dito so no worries! :)

So just like in my Prologue. I'm going to repeat it.

I, Alicia Tiffany Marfil. 16 years old. March 23, 2009. Died because of Rheumatic Fever. Still here in Purgatory not yet ready to go to the Tree of Life. I just wanted to clear things out. 

Wait. let me rephrase that.

I, Alicia Tiffany Marfil. 16 years old. March 23, 2009. Died because of Rheumatic Fever. Already here in the Tree of Life which is Heaven. I will never forget how to kiss. o.0

This is my story. It ends here. =)

THE END.

- L a C h i e . o31 -

mua. mua' :*

March 11, 2010 - April 03, 2010

All Rights Reserved.

Chapter 20b

[Ralph's Side]

March 23, 2009
Monday
3:00 pm

"Alomia, Neal. Best in Computer and 5th Honorable Mention." hanep si Neal! pang-5th. Haha!

"Bascon, Jessica Mae. 4th Honorable Mention."

blah blah blah. ang daming pangalan! sana ako naa!

"Falcon, Dennis." ayun. palakpakan! yes! heto na! ako na susunod. magkasunod ata kami nu.

"Gonzales, John Raphael." Best in Physics. Best in Calculus. 1st Honorable Mention." ARGH! sayang talaga yun! Dapat Valedictorian! kaso napaka-geek talaga yung kaklase ko e. Kaya ayun, siya napili. AMP. Binanggit din pangalan nila Maxy, Sab, and A.L. Magkakasunod mga yun e. mga nasa dulo. :))

"Congratulations Graduates! Batch 2008-2009. Make your Mark."

"WOOOOO!" ang saya saya ng feeling! graduate na kami!! nakita ko yung mga kaklase ko mga nagsisiiyakan na. Haaays. Alam mo kung ano ang nakakaiyak. Hindi dahil sa mamimiss ko sila. It is just, hindi na kami High School at nakapagtapos na din kami. Tapos na ang paghihirap. Eto na ang tunay na pahirap satin. Si Villar! JOKE! HAHA! =)) ang tunay na pahirap satin. COLLEGE. we're DOOM! XD Syempre picture taking muna! After nun, sabay sabay kaming anim papunta dun sa ospital. Syempre bibisitahin namin si Tiff. Tsaka para makita niyia kami. WEE! nakarating kami dun mga 8 na. 7 kasi natapos yung program. Hindi naman traffic. nagpicture taking muna e. pagdating namin dun..

* TEET! * TEET! * TEET! *

ang bagal ng pulso niya. aakyat tapos bababa tapos matagal na diretso lang tapos aakyat bigla. ang bagal! after 4 seconds saka titbok yung puso niya. nakakatakot ah! ang masayang mukha namin. nabawi na. isa isa kaming pumasok dun para kausapin si Tiff. Syempre ako ang nahuli. After nila makipag-usap kay Tiff. Ako na. YES NAMAN. ngumite ako sa kanya. "hey.. ayos ka lang?" nagnod lang siya sakin. "R-ralph.. h-hin..di.. k-ko.. n-na ka-kaayaa.." nung sinabi niya yun. nanghina ako nun. umiiling ako ng hindi. "H-hindi.. *hik* h-hindi.." tae. umiiyak nako dito. "I-i'm.. s-so.. s-sorry.." "Tiff! wag. wag muna ngayon! please lang!!" "c-con..grats.." ngumite siya sakin nun. medyo sumaya ako nun. pinicturan ko siya nung nakangite siya. hinawakan niya kamay ko. ang higpit. "I-i.. l-looove y-you.." pumikit siya. tears rolled down on her cheeks. unting unti lumuwag ang pagkahawak sa kamay ko. hanggang sa hindi na siya nakahawak sa kamay ko.

* TOOOOOOOOOOOT *

"TiFF! TiFF! PLEASE! WAG MO KONG iWAN! HiNDi KO KAYA! PLEASE LANG!" tae. nagpapanic ako. biglang tumigil yung heart pulse niya. lumabas agad ako. "chong! anong nangyayari?" "TUMAWAG KAYO NG DOKTOR! DALi!! TUMiGiL YUNG PULSO NiYA!" tumakbo agad sila para tumawag. bumalik ako sa loob. "TiFF! GUMiSiNG KA NGA!" dumating agad yung doktor pati yung mga nurse. "Dun po kayo sa labas. Bawal po sa loob." bwisit na nurse to! pinapalabas kaming lahat. dumating si Tita. "anong nangyayari dito?! Tiff?!? Nasan ang anak ko?!" sumilip kami dun sa bintana sa pinto. "1-2-3. CLEAR!" wala pa din. "1-2-3. CLEAR!" wala pa din. "1-2-3. CLEAR!" please! please lang naman! umiiyak na kaming lahat. niyakap ko si Tita pati si Tintin. "Mama! Si Ate!!" "Oo anak! Alam ko!" 

* TOOOOOOOOOOOOOT *

bwisit na tunog na yan! ARGH! Lumabas na yung doktor pati yung mga nurse. Umiling yung doktor samin.. Hindi. Hindi pwede. Tumakbo ako papalapit kay Tiff. "Tiff! Bakit?! Tiff! Bakit mo ko iniwan?"


[Tiff's Side]

Dumilat ako. Hindi ako makahinga ng maayos. Teka. Nasan ako? Ang kati naman ng higaan ko! Di ba nasa ospital ako? Bakit ganto? Kaya pala ang kati e, nasa damuhan ako naka higa. ANG WEiRD. Tumayo ako, naglakad ako forward. WOW. Nasan ba ako? I mean, it's Paradise. Ang ganda. Pumunta ako dun sa ilog tapos may falls dun. Naghilamos ako dun sa ilog. "Buti naman at dumating ka din!" nagulat ako kung sino nagsalita. napadilat yung mata ko nun! tumingin ako sa likod ko kung sino yun. "S-sino ka?" "Haaaaay. Kilala mo ko no!" umiling ako. ang weird niya ah! ang cute cute nga niya. siguro 10 years old siya. "Haaay." tapos inalok niya kamay niya. parang shake hands. ganun. "Ako nga pala si Mean Gonzales." "aah.. ANO?!" tapos ngumite siya. "i-ikaw? y-yung pinsan ni Ralph?" "yep!" SHOCKiNG AH! sinundan ko siya kung san siya pupunta. tumingin ako sa likod. DESERT. dito sa lugar ko ngayon. DAMO. sa harap naman. NAGS-SNOW. WEiRD! "teka. ang weird ah! nasan ba tayo?!" "purgatory." "aah. ANO?!" nasan daw? purgatory? "your already dead! so, don't look back! you need to go forward." no. hindi pwede. ako patay na? "i need to go back!" "you can't!" "why?!" humarap siya sakin. "cause you're a soul already. hindi ka na tao. ang katawan mo naiwan dun sa Earth. Kaya hindi pwede. Okay?" umiling ako sa kanya. "please?" "ARGH! fine. kainis kasi si kuya Ralph e! AMP!" hinawakan niya kamay ko tapos nagstep forward siya ng isa lang. ganun din ako. and MAGiC! nandun na kami sa ospital. bilis no? Haha. Ewan ko nga e. XD nandun kami sa malapit sa sofa. nakita ko silang lahat. naiiyakan. "bibili lang ako ng makukutkot ah! dyan ka lang." hindi ko siya pinansin. gusto ko silang lapitan pero yung paa ko nakadiket sa sahig. hindi ba nila ako nakikita?! "RAAAALPHHHHH!!!! MAMAAAAAA!!! BEESSSSTTT!!" sigaw ako ng sigaw pero wala e. hindi nila ako naririnig. is this the end? unting unti nalang lumalayo sila sakin. para lumiit sila kasi ang layo na. sumigaw ulit ako. "RAAAAALLPHHHHHH!!!!" hinawakan ako ni Mean sa kamay ko. "tara na. hindi na tayo pwede magtagal dito. we need to go!" pumapalag ako kay Mean. Ayoko pang umalis. ayoko pa silang iwan!

[Ralph's Side]

nag-iiyakan lahat kami dito. yakap yakap ko si Tiff. Wala na. Nawala na ang isa sa mahal ko sa buhay. Darn! Bakit siya pa?! Bakit lahat ng mahal ko sa buhay kinukuha mo?! ARGH! "RAAAALPHHHH!!!" may narinig akong boses. boses ni Tiff yun aah. inikot ko mata ko sa paligid kung nasan siya. pero wala e. guni-guni ko ata yun. nabuhayan pa naman din ako nung narinig ko yun. pero wala lang pala. haaaaaays.

[Tiff's Side]

"Binatawan mo nga ako!" binitawan naman niya ako. "bakit? *sniff* bakit ayaw mo kong patagalin kasama sila? ha?!" "kasi nga, BAWAL! your already dead. so just accept it ate!" napa-upo ako dun habang umiiyak. hindi ko matanggap. "halika nga dito. just like what i said kanina, don't look back. so just look forward. bibigyan naman kita ng chance e. may araw din para dun okay? tara na." sumunod naman ako sa kanya. hindi ako nagsasalita. nakarating kami dun sa lugar na nagsosnow. "dito sa purgatory. lahat imposible. kaya, look around. iba iba ang weather, place, things. everything! hindi kasi siya consistent e. kaya ayan, pabago bago. eto suotin mo." hinagis niya sakin na makapal na jacket. "san galing to?" "kung saan saan. kung gusto mo ng ice cream, chocolate, or stuffs like that. makukuha mo in just one snap." napanganga naman ako sa kanya. is this what they called purgatory? "may tanong ako. bakit dun sa mga lessons namin about purgatory--" "cleansing of sins? yes, is it. actually, habang nabubuhay ka nililinis na ng Diyos ang kasalanan mo. so anytime, ikaw ang magdedecide." ooh. "magdedecide ng alin?" ngumite siya sakin tapos naglakad. sinundan ko naman siya. "hey! anong magdedecide?" hindi pa din niya sinasagot. hanggang sa makarating kami sa isang magandang malaking puno. "there." huh? i don't get it. "that's the Tree of Life." "so?" "so, yan ang pintuan papuntang Heaven." tapos nag-grin siya sakin. "i can go to heaven anytime?" "yep." cooooool. walang kahirap hirap! makakapunta na agad ako sa Heaven. "but, not now." "w-why??" amp naman. gusto ko pa naman pumunta ngayon. para makita ko na si God. :D "because, its not yet your time." ooh. ganun ba yun? e kakasabi lang niya na pwede ako pumunta. gulo aah! ginawa ko kung ano ginagawa ko kanina, sunod ng sunod. hanggang sa dumating sa isang place namangha ako. eto oh:

cooooooool. ang ganda niya! dumaan kami dyan, si Mean ayun. kwento ng kwento about nung bata pa siya. tapos yung mga pinaggagawa niya dito. lumabas din kami dun. pagtingin ko sa harap. WOW. eto oh:

napanganga at napadilat ako nung nakita ko to. I can't believe na ganito ang itsura ng purgatory. ewan ko kung san ako dadalhin neto ni Mean. sunod lang ako ng sunod sa kanya. "Alam mo, isang beses mo lang yan makikita." "bakit naman?" "kasi hindi na yan babalik. pagkaalis natin dito at pagbumalik ka, wala na yan. kaya isang beses mo lang yan makikita." ooh. ganun ba yun? dami kong natututunan dito ah! infarenes, una natatakot ako. pero ngayon, parang ayokong umalis dito. "san mo ba ako dadalhin?" humarap siya sakin at ngumite. she's totally full of surprises. "close your eyes muna, pwede?" pumayag naman ako. sabi niya magbibilang lang daw siya. tapos didilat nako. "1-2-3!" dumilat ako katulad ng sabi niya. and i was shocked when i saw it. naiiyak nga ako. cause my dream has come true.

the Face of Paris.

ang saya saya ko grabe! thank you ako ng thank you kay Mean. "pano mo nalaman?" "ang alin?" tss. "eto. na gusto kong makapunta dito." "just like kuya Ralph said, dadalhin kita sa Paris. Now here it is." naiyak naman ako dun. katats e. hindi ko akalain na mangyayari to sa buhay ko. akala ko tapos na talaga buhay ko, pero eto. si Ralph, ang makulit pero mapagmahal gumagawa ng paraan para pasayahin ako kahit tapos na. Thank you talaga.

 
You made me happy, Ralph. I will. Yes, I will love you forever. My love for you is infinite! <3