Si Meriz Angelu or Mean for short. Siya yung pinsan ko. Nakinuwento ko kay Tiff dati. (read chapter 12 kung nakalimutan niyo na siya. LOL) Nagbago ako dahil sa kanya. Naging tahimik ako. Nawala kasi ang isang mahal ko sa buhay. LALiM. Haha! Pero nung nakilala ko si Tiff. OH MY GOD MEN! yan ang masasabi ko. Haha! :)) Kaya natatakot ako, natatakot ako na mawala siya. Hindi kaya ganun kadali. Teka nga! Bakit ko ba to iniisip?! Tsk naman. THiNK POSiTiVE! Hindi siya mawawala sakin. Hindi siya aalis. Hindi siya mamamatay. Pero..
pano kung oo?
[Tiff's Side]
2 weeks later..
Dito pa din ako sa ospital. Naka-confine pa din ako. Waa. Namimiss kong pumasok sa school e! Pambihirang sakit na to! Panira ng buhay! Ang saya saya ng buhay ko e. Tsk. Hindi pa din nila alam. October na pala bukas! Ano kaya meron for this month? Haaaaays. "Anak oh, inomin mo gamot mo." ininom ko naman. laging ganto. kain, nuod ng TV, inom gamot, tubig, tulog. hindi na ako nakakalabas dito sa kwartong to! Naliligo din ako no! baka isipin niyo hindi! hmf. XD umalis si Mama kasi may trabaho pa siya. Nagtatrabaho na si Mama. Kulang kasi yung pinapadala ni Papa samin e. Kaya ayun, ang kasama ko yung kapatid ko. "Ate! Di ba gagaling ka?" ayos na din pala si Tiff. Hindi na siya bulol. Na-operahan na kasi siya. Di ba? (read chapter 13 yung note.) "oo naman! eto!" "ooh. edi sinungaling yung doctor?" "bakit naman?" nagtaka naman ako nun. sinungaling? pano? in what way naman? "narinig ko kasi sila ni Mama. sabi kasi ng doctor, pagdating daw ng March patay ka na." nung narinig ko yun. paulit-ulit yun sa ulo ko. parang nakarewind. parang nakarepeat! tssssk. parang maiiyak ako nun. halu-halo ang nararamdaman ko. "alam mo Tintin. dapat hindi ka makikinig ka sa mga pinag-uusapan ng iba kung hindi ka kasali ha? bad yun!" pinilit kong ngumite pero hindi ko talaga kaya e. "sige Tintin, hinahapo ako. papahinga muna ang ate okay?" "okay!! sleep tight ate!" tapos hinug ako. ang bait talaga ng kapatid ko.
pano kung mawala ako? ano ang mararamdaman niya?
[Tiff's Mother Side]
Haaaaaay. Hindi na natapos ang mga problema ko! napapagod na ako. bakit ba kasi anak ko pa? natapos din ang pamatay kong trabaho. haayy. pumunta ako sa CD-R King. Para bumili ng video camera para dun sa kwarto ni Tiff dun sa ospital. para makita ko yung mga nangyayari kahit wala ako. tsaka para malaman kung nagkakaroon na siya ng rapid movements yung katawan niya pagnatutulog na siya. isa sa mga symptoms din yun e. pagkabili ko pumunta nako sa ospital. pagdating ko sinet-up ko na yung video camera, si Tiff natutulog na. 2 weeks na siya hindi pumapasok. sayang tuloy ang tuition fee niya. kung kunin ko na kaya. ipatigil ko nalang siya sa pag-aaral? tatanungin ko muna si dok kung pwede pa ba siyang pumasok o hindi. di ba? pagkaset-up ko ng video camera. nirecord ko na at natulog na ako sa sofa..
KiNABUKASAN.
Pinanuod ko yung video kay dok. "tsk tsk tsk tsk. this is bad. nagkakaroon na siya ng rapid movements tuwing natutulog siya." yung rapid movements, bigla bigla nalang gagalaw yung kamay mo ng automatically. hindi mo sila makokontrol. kusa siya gumagalaw. yung kay Tiff, galaw ng galaw. bigla biglang pumipitik yung paa niya pati yung kamay. "misis, pag-aaralan ko muna yung mga symptoms niya. ililista ko yung mga nangyari sa kanya. ang rheumatic fever po kasi pwedeng maging rheumatic heart disease kung saka-sakali." "sige po dok. thank you.." pumunta na ako sa kwarto ni Tiff. ayun, tahimik lang. nakatingin sa labas, sa bintana.
[Tiff's Side]
halu-halo ang nasa isip ko ngayon. iniisip ko kung ano ang mangyayari sakin. san ako pupunta? sa heaven ba o sa hell. iniisip ko kung sino pupunta sa burol ko. iiyak ba sila? sila Ralph, si Best Maxy. Silang lahat. iniisip ko kung ano gagawin nila. iinisip ko din kung sinabi ko na may sakit ako at mamamatay na din ako. ano kaya magiging reaksyon nila? ano sasabihin nila? magagalit kaya sila? ayoko namang kaawaan nila ako. basta! ang dami. bakit ba kasi ako nabuhay? "Anak.. Okay ka lang ba?" nagulat ako kasi nandun pala si Mama. nagnod naman ako ng oo. biglang tumahimik ang atmosphere. nakakabingi! hays! "Mama." basag ang katahimikan. XD "ano yun anak?" "sasabihin ko na." ang tipid ko magsalita ngayon. tsk. bilang na bilang! Haaays. "ano sasabihin mo?" "sa kanila." "na ano nga?" ano ba yan?! hindi ba makagets si Mama?!
"SASABiHiN KO NA SA KANiLA NA MAY SAKiT AKO! AT MAMAMATAY NA AKO SA MARCH!" ayan na! binuo ko na! "bakit?!" ano ba yan?! ang haba haba ng sinabi ko tapos yan lang sasabihin ni Mama?! Tsk. "dahil hindi na kaya Mama! Ayoko na! Para alam na nila!" umiyak ako. hindi ko na kasi kaya e. hindi ko matanggap na mamamatay na pala ako sa March. bilang nalang ang mga araw na natitira. buti nalang umabot ako sa birthday ko. kaso, hindi ako makakaabot ng graduation. kung kelan matatapos ang lahat sa buhay ng highschool, saka ako mawawala. sayang lang ang mga pinagod nila Mama at Papa. "anak. sino may sabi na mamamatay ka sa March?!" "si Tintin. narinig niya ang pinag-usapan niyo ng doctor! narinig niya!" "anak! malay mo na pala yung pagkarinig niya!" "ma! ayokong umasa na gagaling pako..
